Wylewka samopoziomująca to specjalna mieszanka minerałów, która – dzięki swoim właściwościom – znacząco przyspiesza i ułatwia prowadzenie prac budowlanych, związanych z tworzeniem podłóg w mieszkaniach oraz budynkach przemysłowych. Pokryte nią podłoże jest równe, jednolite, a także w pełni stabilne. Można na nim ułożyć właściwą posadzkę. Czy wylewka samopoziomująca faktycznie jest jednak tak dobrym rozwiązaniem, jak głoszą jej producenci? Gdzie można ją stosować?
Wylewka samopoziomująca (nazywana również wylewką anhydrytową) to nowoczesna zaprawa budowlana, składająca się głównie z: cementu portlandzkiego, piasku kwarcowego, a także siarczanu wapnia (anhydrytu), czyli odwodnionego gipsu. Anhydryt jest substancją odporną na działanie wilgoci oraz czynników chemicznych.
Wylewka samopoziomująca, zwłaszcza taka dobrej jakości, może także zawierać dodatki uszlachetniające oraz plastyfikujące. Niektóre preparaty anhydrytowe składają się również z włókien polipropylenowych, które pełnią funkcję zbrojenia – wzmacniają podłoże.
Skąd zatem wzięła się nazwa: anhydrytowa wylewka samopoziomująca? Otóż środki tego typu mają właściwości samopoziomujące. Po rozrobieniu stają się płynne. Trzeba je wylać, by samoczynnie pokryły podłoże w danym pomieszczeniu.
Aplikacja wylewki samopoziomującej jest więc niezwykle prosta: wystarczy tylko rozrobić ją zgodnie ze wskazaniami producenta, a następnie wylać na podłoże robocze i rozprowadzić za pomocą pacy lub specjalnego, kolczastego wałka. Nakładanie preparatów anhydrytowych trwa zatem znacznie krócej niż wylewek betonowych. To z kolei przekłada się na niższe koszty robocizny, ponadto budowa przebiega sprawniej.
Wylewka samopoziomująca jest powszechnie stosowana na budowach oraz w trakcie prac renowacyjno-remontowych. Tworzy niezwykle trwałe podłoże, na którym można układać właściwą posadzkę. Wylewka samopoziomująca jest także w pełni kompatybilna z ogrzewaniem podłogowym – nic nie stoi na przeszkodzie, by w połączeniu z nią zastosować taki system grzewczy.
Uszlachetnione wylewki samopoziomujące z domieszką włókien polipropylenowych można wykorzystywać także do tworzenia posadzek w garażach oraz halach przemysłowych. Ze względu na swoje właściwości, wylewki tego typu są odporne na zarysowania, ścieranie i uszkodzenia mechaniczne. Można więc ustawiać na nich różne maszyny, jak i parkować pojazdy.
Wylewkę samopoziomującą można również z powodzeniem wykonać w trakcie remontu. Dokładnie wypełni rysy i ubytki (nawet znaczne), a ponadto niweluje nierówności podłoża. Co więcej, ze względu na prostą aplikację, wylewkę tego typu mogą zrobić nawet osoby niezajmujące się zawodowo remontami.
Aby odpowiedzieć na powyższe pytanie, trzeba dokładnie przeanalizować wady i zalety obu rozwiązań, a także warunki panujące w danym budynku.
Anhydrytową wylewkę samopoziomującą znacznie łatwiej się aplikuje – wystarczy ją tylko rozrobić z wodą (zgodnie z zaleceniami producenta), wylać na powierzchnię roboczą i rozprowadzić za pomocą pacy. Preparat w ciągu kilkunastu minut zacznie twardnieć. Po kilku godzinach po wylewce będzie można już chodzić (o ile ma grubość kilku mm).
Właśnie dlatego wylewka samopoziomująca świetnie sprawdzi się tam, gdzie podłoże jest nierówne, pełne ubytków, zniszczone. Preparaty anhydrytowe warto stosować także wtedy, gdy liczy się czas – inwestycję trzeba zrealizować jak najszybciej.
Wylewka cementowa jest z kolei zauważalnie tańsza, ale wymaga dużo większych nakładów pracy. Jej nakładaniem powinni zająć się fachowcy. Wynika to z faktu, że wylewka tego typu znacznie gorzej się rozprowadza. Często trzeba ją wyrównywać ręcznie, za pomocą łat murarskich.
Należy także pamiętać o tym, że w obu przypadkach wylewka musi być przygotowana zgodnie z zaleceniami producenta. W przeciwnym wypadku może się źle rozprowadzać, a gdy zaschnie – stanie się krucha i nietrwała.
